Terblend® N (ABS+PA) ง่ายต่อการขึ้นรูป เป็นวัตถุดิบที่มีการไหลที่ดี และสามารถสร้างพิ้นผิวของชิ้นงานได้อย่างดีเยี่ยม ดังนั้นจึงมักไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้สารเคลือบผิวแบบด้านเพื่อให้เกิดความเรียบเนียนอีก  ความสามารถในการไหลเวียนที่ดีจะทำให้แม้แต่ส่วนที่มีความซับซ้อนสูง ก็สามาถฉีดขึ้นรูปได้ไม่ยาก จุดเด่นที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือชิ้นงานที่ทำด้วย Terblend N สามารถถอดแบบได้ง่ายดาย

Terblend N โดยปกติแล้วใช้กับ เครื่องฉีดขึ้นรูปแบบที่มีสกรู โดยหน้าที่ของสกรูในส่วนนี้ คือการขนย้าย การหลอมให้เป็นเนื้อเดียวกัน และการฉีด เครื่องขึ้นรูปแบบอื่นๆ (เช่น เครื่องฉีดขึ้นรูปแบบมีลูกสูบ) มักจะถูกใช้สำหรับงานขึ้นรูปแบบพิเศษเท่านั้น (เช่นการทำชิ้นงานที่มีลายหินอ่อน)

สกรูลักษณะต่างๆ ที่นำมาใช้นั้นจะมีผลต่อการขึ้นรูปเป็นอย่างมาก ถ้าหากสกรูที่เลือกมาไม่เหมะสมกับวัตถุดิบที่ใช้ อาจจะทำให้เกิดการหลอมอย่างไม่สม่ำเสมอ การกำหนดรูปแบบและขนาดของสกรูไม่ดี และทำให้การหลอมโพลีเมอร์เกิดแรงเฉือนที่สูง ซึ่งทำให้คุณสมบัติทางความร้อนและทางกลลดลง ส่งผลให้เกิดการเสียหายต่อทั้งคุณสมบัติทั้งในด้านรูปลักษณ์และในทางกลไกของชิ้นงานในระหว่างที่ทำการขึ้นรูป

สกรูแบบ 3 ส่วน (รูป 7) สามารถใช้ได้กับการขึ้นรูปที่ใช้ Terblend N ภายใต้มาตรฐานของงานอุตสาหกรรม เช่นเดียวกับชื่อของมัน สกรูชนิดนี้มีส่วนที่แตกต่างกันทั้งหมด 3 ส่วน (feed, compression, และ metering zones) ซึ่งแต่ละส่วนมีหน้าที่ที่แตกต่างกันออกไป ตรงหัวของสกรูจะมีวาล์วกันการไหลย้อนกลับของพลาสติกหลอมที่อยู่ตรงหน้าของสกรูในระหว่างขั้นตอนการฉีด และการคงความดัน

ในปัจจุบันสกรูตามมาตรฐานโดยทั่วไปจะมีความยาวสกรูอยู่ที่ประมาณ 20-23D โดยความยาวของ feed zone จะยาวราวครึ่งหนึ่งของความยาวของตัวสกรู และความยาวของ compression zone และ metering zone จะมีความยาวที่ใกล้เคียงกัน 

สกรูพิชท์จะอยู่ที่ประมาณ 0.8-1D เรทของความลึกร่องเกลียวในส่วนของ feed  zone และ metering zone จะอยู่ที่ระหว่าง 2 และ 3  สำหรับอัตราแรงอัดที่ใช้ได้ดีกับการฉีดขึ้นรูปของ Terblend N อยู่ที่ประมาณ  2 ถึง 2.5

การออกแบบหัวของสกรู และวาล์วป้องกันการย้อนกลับมีความสำคัญยิ่งต่อการไหลของส่วนหลอมเหลวที่อยู่บริเวณ plastifier โดยวาล์วป้องกันการย้อนกลับจำเป็นต่อการรักษาระดับของการหลอมเหลวและระดับของแรงดัน โดยช่องหว่างระหว่างท่อและวาล์วป้องกันการย้อนกลับควรอยู่ระหว่าง 0.02 ถึง 0.04 mm ที่ระดับอุณหภูมิของการทำงานปกติ (รูป 8) เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้ส่วนหลอมเหลวมีแรงดันต้าน ส่วนที่เชื่อมต่อการไหลในแต่ละส่วน  (A, hA, H) จะต้องมีการออกแบบด้วยสัดส่วนที่เท่ากัน หัวสกรูจะต้องมีการออกแบบเพื่อให้มีการไหลที่ดี โดยมุม C ต้องมีขนาดที่พอดีกับส่วนที่รองรับกับหัวสกรูเพื่อลดจำนวนของส่วนหลอมเหลวที่อาจค้างอยู่ที่หัวของท่อส่ง หรือตรงหัวฉีด ถ้าหากปลายของสกรูถูกออกแบบมาไม่เหมาะสมแล้ว อาจทำให้เกิดการสลายตัวของพลาสติกหลอม อันเนื่องมาจากการอยู่ในส่วนของท่อ plastifying เป็นเวลานานเกินไป ซึ่งส่งผลต่อการลดของทั้งสมบัติทางกล และสมบัติเชิงแสงของตัวประกอบ

หัวฉีดแบบเปิด

หัวฉีดแบบเปิด (รูป 9)  มีส่วนข้อดีในด้านการไหลของของเหลวและกึ่งของเหลว  โดยเพียงการล้างและการฟลัชธรรมดา  ก็สามารถเปลี่ยนวัสดุหรือสีของวัสดุได้อย่างรวดเร็ว   เพื่อป้องกันพลาสติกหลอมไม่ให้เกิดการสลายตัวจากความร้อน  ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของปากหัวฉีด ควรอยู่ที่ประมาณ 3 mm เป็นอย่างต่ำ โดยมุมของหัวฉีดขาเข้าต้องรับกับส่วนปลายของสกรู

หัวฉีดแบบปิด

หัวฉีดแบบปิด มีกลไกที่ทำให้ปิดการเชื่อมต่อกับส่วนของหัวฉีดในระหว่างกระบวนการ plastification ซึ่งช่วยลดการถ่ายความร้อนระหว่าง ตัวหัวฉีดที่มีการควบคุมอุณหภูมิ กับเบ้าหลอมซึ่งมีอุณหภูมิต่ำกว่า โดยหัวฉีดแบบปิดยังมีประโยชน์เมื่อในกระบวนการมีความต้องการ แรงดันกลับในระดับสูง หรือเมื่อต้องการหลีกเลี่ยงปัญหาของ

การเกิดการเชื่อมโยงกันเป็นสายของอนุกรมโพลิเมอร์  ไม่ว่าจะใช้พลังงานจากเครื่องจักรกล หรือพลังงานจากน้ำ การใช้หัวฉีดแบบวาล์วรูเข็มนั้นเหมาะสำหรับการขึ้นรูป  Terblend N มากที่สุด  (รูป 10)   ข้อเสียอย่างหนึ่งของหัวฉีดแบบปิด คือการสูญเสียแรงดัน จะสูงกว่าหัวฉีดแบบเปิด

การออกแบบช่องทางไหลเข้า

การออกแบบเบ้าหลอมแบบฉีดสำหรับ Terblend N ต้องมีขนาดที่ใหญ่พอของช่องฟีด และ gating แรงต้านการไหลในระหว่างการฉีดและช่วงเวลาการรักษาระดับแรงดันนั้นต้องควบคุมให้มีน้อยที่สุด โดยข้อกำหนดทั่วๆไปก็คือ เส้นผ่านศูนย์กลางของ ช่องทางไหลเข้าอย่างน้อยต้องเป็นครึ่งหนึ่งของผนังของเบ้าหลอม โดยการออกแบบ ช่องทางไหลเข้าที่มีขนาดเล็กเกินไปจะทำให้เกิดปัญหาเช่น การเกิดเป็นริ้วรอย, การเกิดเถ้าอันเนื่องมากจากแรงตัดและเกิดการแยกชั้น การแข็งตัวของส่วนหลอมเหลวในช่องทางไหลเข้าก่อนเวลาอันควร จะทำให้เกิดช่องว่างและรอยบุ๋มที่งานพิมพ์  เพราะปริมาตรของพลาสติกหลอมหลังจากหดตัวลง  ไม่เพียงพอ ต่อในช่วงที่มีการรักษาความดันในการฉีดทาง Styrolution มีโปรแกรมการคำนวณทางด้านการไหลของ ของเหลวและกึ่งของเหลว (Rheological) สำหรับขนาดของช่องทางไหลเข้า และระบบฟีดที่เหมาะสม

ความหนาของผนัง

ความหนาส่วนของผนังเบ้าหลอมที่ต้องการ คำนวณมาจากความแข็งแรงและความทนทานต่อแรงกดทับโดยคำนึงถึงระยะเวลาในขั้นตอนของการขึ้นรูปในแต่ละรอบ เพื่อที่จะลดหรือทำให้การเกิดรอยบุ๋มหมดไป  ช่องทางไหลเข้าควรจะมีผนังที่หนาที่สุด เนื่องจากจุดนี้เป็นจุดที่เกิดขั้นตอนการย้ำแรงดันเป็นเวลานานที่สุด ถ้าหาช่องทางไหลเข้ามีความหนาของผนังที่ต่ำกว่า ในขณะที่การแข็งตัวค่อนข้างต่อเนื่อง จะทำให้วัตถุดิบที่จะเติมเข้ามาไม่สามารถเข้ามาเติมในส่วนที่มีความแข็งมากขึ้นได้ ซึ่งทำให้เกิดรอยบุ๋มที่มีความรุนแรงแตกต่างกันไป  ควรมีคานเสริมแรงติดตั้งให้กับ ผนังส่วนที่บางกว่าผนังหลัก และจะต้องมีรัศมีเชื่อมต่อกับผนังหลัก รัศมีที่เชื่อมต่อดังกล่าวจะช่วยขจัดปัญหาการไหลและปัญหาการเกิดรอยบากได้

โครงสร้างผนัง

สิ่งที่ต้องคำนึงถึงประการหนึ่งในการทำผนังของเบ้าหล่อก็คือ ผิวของเบ้าหลอมแบบ Eroded Mold นั้นดีกว่า แบบEtched mold ในด้านความต้านทานต่อรอยขีดข่วนในการขึ้นรูป   การประเมินการต้านรอยขีดข่วนสามารถทำได้ง่ายกว่าเมื่อผนังของเบ้าหล่อ มีความขรุขระสูง (รูป 11) และยังทำให้มีแนวการไหลในเนื้องาน ที่ยอมรับได้จากการตรวจสอบด้วยสายตา

การระบายอากาศ

ควรมีการเชื่อมช่องระบายอากาศเข้ากับเบ้าหล่อแบบฉีด ที่สุดทางของการเคลื่อนที่ของวัตถุดิบที่ใช้ ที่ซึ่งสายของส่วนที่หลอมเหลวมารวมตัวกัน  โดยการระบายอากาศที่ไม่ดีพอ ก่อให้เกิดปัญหาการเติมของวัตถุดิบ การสะสมตัว หรือแม้กระทั่งทำให้เกิดเป็นเถ้า

การถอดชิ้นงาน

โดยปกติแล้วใช้องศามุมสอบ (draft) ที่ 1 องศาก็เพียงพอสำหรับ Terblend N แต่ขั้นต่ำต้องอยู่ที่ 0.5 องศา เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการเสียรูปในขณะที่ทำการถอดออกจากแม่พิมพ์ เครื่องมือช่วยสำหรับถอดแบบงานพิมพ์ แผ่นปลดชิ้นงาน   โดยทำให้มีพื้นที่มากที่สุดเท่าที่จะมากได้   ในบางครั้งก็สามารถทำการถอดรูปได้เร็วกว่าปกติได้ ซึ่งจะช่วยลดเวลาที่ใช้ในการทำงานแต่ละรอบ  Terblend N ง่ายต่อการถอดชิ้นงานเป็นอย่างมาก แรงที่ต้องใช้ในการถอดรูปก็น้อยกว่า เมื่อเทียบกับพลาสติกประเภทอื่น (รูป 12)

การควบคุมอุณหภูมิ

การควบคุมอุณหภูมิในการขึ้นรูปควรพึงกระทำตั้งแต่ช่วงแรกของกระบวนการ เช่นการวาง โพรงแบบพิมพ์ลงในฐานแบบพิมพ์ โดยอุณหภูมิของที่พื้นผิวของโพรงแบบพิมพ์มีผลเป็นอย่างมากต่อระยะเวลาการขึ้นรูปในหนึ่งรอบ คุณภาพของพื้นผิว (ความมันวาว, โครงสร้างของพื้นผิว, การมองเห็นของแนวการไหล)  การหดตัวและการบิดงอ โดยหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดการเย็นตัวอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง ก็คือขนาดของท่อหล่อเย็น โดยต้องคำนึงถึงตำแหน่งซึ่งสัมพันธ์กับพื้นผิวของเบ้าหล่อและ อัตราการไหลเวียนของสารที่ใช้ในการควบคุมอุณหภูมิ โดยบางครั้งก็จำเป็นที่จะต้องใช้วงจรหล่อเย็นแยกต่างหากสำหรับพื้นผิวของเบ้าหล่อในบางจุด

ค่าความชื้นของเม็ดพลาสติกที่นำมาใช้ต้องควบคุมให้มีค่าต่ำกว่าค่าที่ยอมรับได้ หากต้องการให้ชิ้นงานที่ได้มีพื้นผิว และคุณสมบัติที่ดี ค่าความชื้นของ เม็ด Terblend N ไม่ควรเกิน 0.1% โดยการอบให้แห้งที่อุณหภูมิ 80 ถึง 90 ºC (ควรทำภายใต้ Nitrogen) เป็นเวลา 4 ชั่วโมง เพื่อให้ได้ค่าความชื้นที่ต้องการ ในกรณีของเม็ดที่พึ่งแกะออกมาจากถุง –  และ16 ชั่วโมงหากถุงเปิดออกมาเป็นเวลานานพอสมควรแล้ว ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาพการเก็บรักษา อุณหภูมิแวดล้อม และเวลาที่ใช้ในการเก็บ ซึ่งอาจทำให้ความชื้นในถุงมีค่าเพิ่มขึ้น  โดยเฉพาะในหน้าหนาว ถ้าถุงบรรุจะเม็ดผลิตภัณฑ์ถูกย้ายที่จากสถานที่จัดเก็บซึ่งมีอุณหภูมิค่อนข้างเย็น ไปสู่พื้นที่การผลิตที่จะมีอุณหภูมิอุ่นกว่า และมีการเปิดถุงออกทันที อาจเกิดการควบแน่นกลายเป็นหยดน้ำที่เม็ดผลิตภัณฑ์ได้ เมื่อสภาพอากาศรอบๆ นั้นมีความเย็น

การควบแน่นกลายเป็นน้ำนี้สามารถหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดขึ้นได้ ถ้าถุงบรรจุม็ดผลิตภัณฑ์ถูกปิดและเก็บไว้ระยะหนึ่งในพื้นที่การผลิต  หรือนำออกไปเก็บไว้ในที่ที่มีอุณหภูมิห้องภายในไซโล หลังจากนำเม็ดผลิตภัณฑ์ออกแล้ว ให้ปิดซีล ถุงบรรจุอย่างระมัดระวังอย่างทันที ถังเก็บเม็ดผลิตภัณฑ์ในเครื่องฉีด ควรถูกปิดด้วยฝาปิดของมัน

ความร้อนที่ใช้ในการหลอมเม็ดพลาสติกได้จากเครื่องทำความร้อนภายนอกของกระบอกสูบและได้จากการเสียดสีของการหมุนรอบกันของสกรู  ทางเลือกการใช้อุณหภูมิโดยรวมแสดงไว้ใน รูป 13 เมื่อทำการตั้งอุณหภูมิของแถบทำความร้อน   อุณหภูมิโดยรวมตามแนวนอนจะถูกใช้เมื่อต้องให้ความร้อนสุงสุดอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเวลาการพักน้อย หรือเมื่อต้องใช้ประสิทธิภาพเต็มที่ของ plastifying  อุณหภูมิโดยรวมที่เพิ่มขึ้นจะถูกใช้เมื่อเวลาพักค่อนข้างนาน  มันยังช่วยให้สภาพที่อ่อนนุ่มเป็นอย่างดีสำหรับการหลอมวัตถุดิบ   อุณหภูมิโดยรวมที่สูงขึ้นในครั้งแรก และตกลงไปสู่หัวฉีดนั้นจะใช้กับหัวฉีดแบบเปิดเพื่อป้องกันการไหลออกของพลาสติกหลอมและการเกิดสายอนุกรม  จุดประสงค์ของอุณหภูมิโดยรวมมีไว้เพื่อ อุณหภูมิหลอมเหลวในช่องว่างด้านหน้าสกรูจะเป็นไปอุณหภูมิระหว่างการขึ้นรูปที่ถูกต้อง  อุณหภูมิที่แท้จริงของพลาสติกหลอมสามารถวัดได้โดยการใช้ตัวเซ็นเซอร์วัดอุณหภูมิที่เชื่อมติดกับส่วนหัวของหัวฉีด ( รูป 9 และ 10) และอุณหภูมิโดยรวมของแถบทำความร้อนสามารถปรับเปลี่ยนได้  เช่นเดียวกับอัตรารอบการหมุนของสกรู 

อุณหภูมิที่ใช้หลอม

อุณหภูมิที่ใช้หลอมพลาสติกขึ้นรูป Terblend N  อยู่ที่  260 - 280 ºC. เป็นสิ่งแนะนำให้เช็คอุณหภูมิที่ใช้หลอมพลาสติกโดยใช้เทอร์โมมิเตอร์  อุณหภูมิระหว่างการขึ้นรูปจะคล้ายคลึงกับเกรดที่มีตัวเพิ่มแรงไฟเบอร์กลาส และในเกรดที่ไม่มีตัวเพิ่มแรง  สาเหตุของความสามารถในการไหลเวียนที่ต่ำลง เพื่อให้ได้มาซึ่งคุณภาพของผิวชิ้นงานที่สูง และคุณสมบัติเชิงกลที่ดีนั้น ควรใช้ระดับอุณหภูมิสูงสุดของค่าที่กำหนด  

อุณหภูมิที่ผิวของเบ้าหล่อ

อุณหภูมิที่ผิวของเบ้าหล่อเป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญที่สุดตัวหนึ่งในกระบวนการการฉีดขึ้นรูปทั้งหมด   สำหรับ Terblend N  อุณหภูมิผิวเบ้าหล่อควรอยู่ที่  50 - 80 ºC.  อุณหภูมิผิวเบ้าหล่อต้นแบบ ไม่เพียงแต่ช่วยปรับปรุงคุณภาพของผิวงาน (ความมันเงา  โครงสร้างผิว  แนวการไหลจากการมองเห็นด้วยตาเปล่า) เท่านั้น แต่ยังช่วยให้คุณสมบัติเชิงกลที่ดีขึ้นด้วย  ความแข็งแรงของรอยเชื่อมประสาน และค่าที่ยอมรับได้ของขนาดชิ้นงาน ความแตกต่างของอุณหภูมิผิวเบ้าหล่อส่งผลในการเย็นตัวของงานขึ้นรูปที่แตกต่างกันไป  ทั้งนี้การเย็นตัวจะมีความสัมพันธ์กับความแปรผันของการหดตัวและการบิดงอด้วย  อุณหภูมิของผิวเบ้าหล่อที่สูงขึ้นมักจะทำให้การแข็งตัวของพลาสติกหลอมเป็นไปอย่างช้าลง  สิ่งนี้ทำให้เกิดระยะเวลาที่นานขึ้นของการชดเชยการหดตัวในภายหลังและทำให้การผลิตของงานขึ้นรูปมีความดึงภายในน้อยลง ความเสี่ยงของการเกิด Tiger Line ก็ถูกลดลงด้วยเช่นกัน

ระดับแรงดันจะช่วยชดเชยการหดตัวในภายหลังของโพลิเมอร์ เป็นสิง่สำคัญที่ระดับแรงดันต้องมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อถึงช่วงที่มีปริมาณการเติมพลาสติกหลอมลงในโพรงเบ้า  ขึ้นอยู่กับรูปร่างของแม่พิมพ์ ทางเลือกสำหรับระดับแรงดันที่เหมาะสม และระยะเวลาของระดับแรงดันจะช่วยลดการเกิดช่องว่างและรอยบุ๋มได้อย่างยั่งยืน  ในกรณีของการออกแบบที่เป็น non-ideal การใช้ระดับแรงดันที่สูงมากๆ หรือระยะเวลาของระดับแรงดันที่นานนั้นสามารถนำไปสู่การเกิด overloading ในแม่พิมพ์ และยังไปลดส่วนประกอบของความแข็งอีกด้วย

ผลึกของโพลีเอมายด์ ที่ผลมอยู่ใน  Terblend N  ช่วยให้วัสดุหดตัวสูงกว่า ABS บริสุทธ์  ปัจจัยอื่นๆ ที่มีผลต่อการหดตัวคือรูปร่างของเบ้าหล่อ ( การออกแบบเบ้าหล่อ ความหนาของผนัง และช่องทางไหลเข้า ) และสภาพเงื่อนไขของกระบวนการขึ้นรูป    สภาพเงื่อนไขของกระบวนการขึ้นรูปที่ส่งผลกระทบอย่างแน่นอนต่อการหดตัวของงานหล่อและกระบวนการหลังการหดตัวของ Terblend N  ( รูปที่ 14) คือ ระดับแรงดันและอุณหภูมิผิวของเบ้าหล่อ   การหดตัวในแม่พิมพ์จะลดลงตามการเพิ่มขึ้นของระดับแรงดัน  แต่ในช่วงหลังการหดตัว มีคความผันแปรที่น้อยลง   การหดตัวทั้งสองแบบจะเพิ่มขึ้น ตามอุณหภูมิของผิวเบ้าหล่อที่สูงขึ้น

ในกรณีที่ชิ้นงานที่สำเร็จแล้วถูกเก็บไว้ ระยะเวลาในการจัดเก็บมีผลกระทบที่น้อยมากต่อการหดตัวทั้งหมด ซึ่งเป็นผลรวมของการหดตัวของงานพิมพ์ และหลังจากการหดตัวด้วย   ( รูปที่ 15) อย่างไรก้ตาม อุณหภูมิในการจัดเก็บนั้นมีผลกระทบต่อการค่าหดตัวรวม

การดูดซับความชื้นนำไปสู่ค่าความหดตัวที่ต่ำลง เนื่องจากความชื้นทำให้เกิดการโป่งขยายตัว   และดีกรีของการคลายตัวตามแนวนอนเช่นกัน  (รูปที่ 16) ผลต่างจากค่าการหดตัวสำหรับชิ้นส่วนสำเร็จที่แห้งนั้นมีค่าเกือบจะคงที่

การหดตัวในแม่พิมพ์ของ Terblend N สามารถเทียบได้กับ ABS และ PC/ABS (รูปที่ 17) อย่างไรก็ตาม การหดตัวในภายหลังของชิ้นงานฉีดขึ้นรูปใหม่ๆ (80 °C/20% rel. h./1h ) นั้นสูงกว่าวัสดุที่ไม่มีรูปร่างที่แน่นอน อย่าง ABS และ PC/ABS  เนื่องจากส่วนผสมที่เป็นผลึกของ Terblend N ในทางกลับกัน การหดตัวในภายหลังของชิ้นงาน (70 °C/70% rel. h./15d), ต่ำกว่าของ ABS และ PC/ABS  สาเหตุเป็นเพราะการดูดซับความชื้นโดยส่วนประกอบ PA  ของ Terblend N เป็นผลให้เกิดความโป่งขยายตัวในระดับเล็กน้อย  สภาพการหดตัวรวมเป็นค่าที่แน่นอนสำหรับการใช้งานจริง และมีความคล้ายคลึงกับค่าของ Terblend N   ABS และ PC/ABS ( ประมาณ 0.7%)   ประสิทธิภาพการหดตัวสามารถเปรียบเทียบกับประสิทธิภาพของ ABS  PC/ABS ที่มีความสัมพันธ์กับการฉีดขึ้นรูปและการจัดเก็บชิ้นงานสำเร็จ ภายใต้ข้อจำกัดทางด้านอุตสาหกรรม

เมื่อถูกเข้ากระบวนการผลิตอย่างถูกต้อง  พลาสติกหลอม Terblend N นั้นจะมีความเสถียรต่อความร้อน และไม่ก่อสารอันตรายใดๆ จากการสลายตัวของโมเลกุล หรือการระเหยเป็นก๊าซหรือไอระเหย

เช่นเดียวกับโพลิเมอร์เทอร์โมพลาสติก อื่นๆ  Terblend N จะสลายตัวถ้ามีความร้อนที่มากเกินจะยอมรับได้ เช่น ถ้าต้องมีการใช้วิธี overheating  หรือ burn-off   เพื่อการทำความสะอาด  การสายตัวของผลิตภัณฑ์จะเกิดขึ้นในรูปแบบก๊าซ  ด้วยอุณหภูมิประมาณ  300 °C  ของการเร่งการสลายตัว จะผลิตก๊าซคาร์บอนมอนออกไซด์ แอมโมเนีย คาโปรเลคตัม สไตรีน บิวทาไดอีน และ อะคริโลไนไตร์ล

กระบวนการผลิตที่ไม่ถูกต้อง อย่างเช่น การใช้อุณหภูมิมากเกินความจำเป็น และ/หรือการใช้เวลาพักตัวของพลาสติกหลอมในเครื่องผลิตขึ้นรูปนานเกินไป มาสารถนำไปสู่การก่อตัวของไอระเหยซึ่งมีกลิ่นที่ฉุนรุนแรงและเป็นอัตรายต่อสุขภาพ  ปัญหาเหล่านี้จะเกิดร่วมกับรอยไหม้สีน้ำตาลในงานพิมพ์ ในกรณีเช่นนี้ กระบอกลูกสูบของเครื่องผลิตขึ้นรูปต้องได้รับการฟลัชออกโดยการฉีด ในขณะเดียวกัน ก็เป็นการลดอุณหภูมิของกระบอกสูบไปในตัวด้วย กลิ่นเหม็นนี้สามารถขจัดได้โดยการหล่อเย็นวัตถุดิบที่ถูกสลายตัว โดยเร็วที่สุด  อาทิเช่น นำไปหล่อเย็นในอ่างอาบน้ำ

ข้อมูลเพิ่มเติมสามารถดูเพิ่มได้ในเอกสารข้อมูลความปลอดภัยของสารเคมี สำหรับผลิตภัณฑ์ Terblend N